top of page

Straks

Als ik straks oud ben,

ziek en zwak

en pijn verjaagt de slaap,

als onrust neemt van mij bezit,

doe dan wat onvermijdelijk is

en laat me gaan:

de laatste goede daad.

 Beslis voor mij

en wees niet laf:

past eigenliefde bij

de vriendschap die ik gaf,

of uitstel tot het beter past.

 Ik ben niet bang

tijdens die laatste gang:

jij loop niet weg,

je kijkt me aan,

je noemt me bij mijn liefste naam

en houdt me stevig vast.

 Vandaag voor het laatst

groet ik je met mijn hondenstaart. . .

Wat jij liet doen

deed je voor mij:

jij hebt me nog meer pijn bespaard,

voor zinloos lijden mij bewaard.

 Een zwaar besluit?

Dat was het maar:

een wijs besluit, dat werd gegrond

op een oud en uniek verbond:

jij bent mijn baas en ik jouw hond.

dit gedicht heb ik van Norbert gekregen toen Tirza overleed .....       

bottom of page